System lewarowania jest wykorzystywany przez wszystkich brokerów CFD, jednak jego definicja często pozostaje niezrozumiała dla nowych inwestorów. W tym artykule postaramy się wyjaśnić jak właściwie działa dźwignia finansowa wykorzystywana przez platformy handlowe.

Największą zaletą dźwigni finansowej kontraktów CFD jest fakt, że inwestor potrzebuje znacznie mniejszego kapitału własnego niż w przypadku klasycznej giełdy papierów wartościowych.

Wysokość lewara określa o jaki stopień zostanie pomnożony/lub też obniżony inwestowany kapitał, w przypadku kont detalicznych najczęściej stosowana jest dźwignia 1:30 obejmująca większość aktywów. To oznacza że inwestowana kwota zostanie pomnożona/lub obniżona 30-krotnie.

Niektóre platformy tradingowe oferują konta profesjonalne dostępne dla doświadczonych użytkowników, którzy spełniają określone wymagania potwierdzające ich wiedzę i umiejętności inwestycyjne. Konta przeznaczone dla profesjonalnych użytkowników oferują możliwość wykorzystania znacznie wyższej dźwigni, zależnie od brokera może ona dochodzić nawet do 1:500.

Wysoki lewar nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ proporcjonalnie do jego poziomu rośnie ryzyko związane z podejmowaną inwestycją! System lewarowania polega na kredytowaniu inwestora, przez brokera co umożliwia mu inwestowanie kwotą znacznie większą niż w rzeczywistości posiada.

Nie jest on jednak realnym właścicielem kupowanych akcji, walut, indeksów ani towarów tak jak w przypadku giełdy klasycznej, ale mimo tego zarabia/lub traci pełną kwotę w przypadku zmiany wysokości ich cen, tak jakby był właścicielem tych aktywów. Broker natomiast czerpie zyski ze spreadów, czyli naliczanych prowizji za pośrednictwo w zawieraniu kontraktów, wysokość spreadu zależy od brokera i może być ustalona na stałe lub zmienna zależnie od aktualnej ceny aktywu.

Najlepsze platformy handlowe oferują “margin” czyli depozyt zabezpieczający, który powonien uniemożliwić inwestorom zadłużenie się, jest to określony przez brokera % od inwestowanej kwoty, który zabezpiecza inwestycję. Po przekroczeniu tego poziomu kontrakt CFD zostaje automatycznie zamknięty, co powinno zagwarantować użytkownikowi, że stan jego konta giełdowego nie będzie ujemny(jednak zdarzają się wyjątki, o tym w kolejnym artykule).

System dźwigni finansowej to dosyć skomplikowany proces, najłatwiej będzie go wyjaśnić posługując się przykładem.
Weźmy pod uwagę najpopularniejszą parę walutową EUR/USD:
Bieżący kurs sprzedaży 1,10697 na dzień 20.11.2019

Inwestując 100 EURO w kontrakt różnicowy EUR/USD wykorzystując przy tym dźwignię 1:30 nasz realny kapitał zostanie pomnożony 30 razy, oznacza to że otrzymamy kontrakt CFD na kwotę 3000 EUR. Dzięki temu nawet niewielkie wahania ceny umożliwiają nam zarobienie dużej kwoty, zakładając scenariusz że kurs wzrośnie o 2% zarobilibyśmy 60 EURO (3000 EUR + 2% = 60 EUR) ryzykując przy tym utratą własnego kapitału w wysokości 100 EUR.

Kontrakty CFD umożliwiają zarabianie ale również utratę swojego kapitału, nie tylko w przypadku podniesienia się wartości wybranego aktywu, ale również w momencie spadku jego ceny, ponieważ w momencie ich zawierania inwestor określa czy według jego przewidywań cena będzie rosnąć czy spadać. Jeżeli uważa że wartość spadnie, powinien wybrać opcję “sprzedaj” dzięki temu będzie zarabiał w momencie kiedy cena danego aktywu spadnie. Jeśli wybierze niewłaściwie – utraci swój zainwestowany kapitał.

Dlaczego inwestowanie w kontrakty CFD wiąże się z dużym ryzykiem?
Ponieważ w przypadku pomyłki inwestor traci swoje pieniądze proporcjonalnie szybko co zarabia, oznacza to że jeżeli podjąłby błędną decyzję i w wyżej wymienionym przykładzie wybrałby opcję sprzedaj, czyli zawarłby kontrakt różnicowy zakładający że kurs EUR/USD spadnie, ale nieoczekiwanie dla niego cena wzrosłaby o +2% to straciłby 60 EUR swojego realnego kapitału. Oczywiście tylko w przypadku jeżeli postanowiłby zamknąć swój kontrakt w niekorzystnym momencie, może jednak czekać na zmianę sytuacji zanim zakończy swój kontrakt różnicowy, aby nie stracić zainwestowanych pieniędzy(doprecyzujemy to w kolejnym artykule).

Gdyby w podanym powyżej przykładzie była wykorzystywana dźwignia 1:300 (konto profesjonalne) to na identycznej zmianie kursu +2% inwestor zarobiłby 600 EUR inwestując 100 EUR własnego kapitału (30000 EUR + 2% = 600 EUR), jednak w przypadku niewielkiej pomyłki jego kontrakt zostałby automatycznie zamknięty. Wystarczy żeby kurs EUR/USD spadł o zaledwie 0,35% poniżej wartości jaka była w momencie zawierania kontraktu. Dlaczego?
Ponieważ (30000 EUR – 0,35% = 105 EUR) w tym momencie inwestor traci cały swój realny kapitał inwestycyjny czyli 100 EUR, a system margin “depozyt zabezpieczający” zamyka kontrakt, aby nie dopuścić do zadłużenia. Właśnie z tego powodu większa dźwignia nie zawsze oznacza lepszy zarobek, ponieważ w przypadku niewielkiej pomyłki można stracić cały inwestowany kapitał.

Kontrakty CFD dla wielu osób wydają się lepszym rozwiązaniem niż klasyczna giełda, jeżeli chcemy zarobić pieniądze, ale nie mamy zamiaru ryzykować dużej części własnego kapitału, ponieważ w tym systemie wystarczy niewielki wkład własny.

Należy jednak pamiętać że im wyższy lewar tym możliwe większe zarobki, ale również większe możliwe straty. Rozwiązaniem tej kwestii jest metoda polecana przez najlepszych światowej klasy inwestorów, którzy radzą inwestować jedynie niewielką częścią całego posiadanego kapitału, dzięki temu w przypadku straty nie będziemy zmuszeni do zmiany stylu swojego życia. Przyjmuje się że bezpiecznym progiem jest 1/10 część posiadanego kapitału.

Dźwignia finansowa pozwala na bardzo szybki zarobek, ale może doprowadzić do równie szybkiej utraty pieniędzy. Początkującym traderom polecamy zacząć od nauki podstawowych zasad rynku na darmowym koncie demo, takie konta są udostępniane przez większość brokerów i od prawdziwych różnią się jedynie wirtualną walutą, wszystkie wykresy, statystyki i sposób działania jest identyczny jak w przypadku prawdziwego konta. Dzięki nim można przetestować różne strategie inwestowania i wybrać najlepszą dla siebie.